یکی از راههای مبارزه با باکتری ها مقاوم به آنتی بیوتیک ها، استفاده از گیاهان دارویی به جای آنتی بیوتیک ها است. از گیاهان مورد توجه میتوان به آویشن شیرازی با نام علمی multiflora Zataria و چای ترش با نام علمی Hibiscus sabdariffa اشاره کرد. بنابراین هدف از این پژوهش تجربی، بررسی اثر آنتی باکتریال عصاره های هیدروالکلی چای ترش و دمنوش آویشن به کمک تعیین حداقل غلظت بازدارندگی(MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) بر سویه های Escherchia coli ATCC25922 و Staphyloccocus aureus ATCC6538p بود. تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره های دمنوش های گیاهی به روش میکرودایلوشن براث و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره های دمنوش های گیاهی از طریق تست سریال رقت MIC بوسیله ی کشت دادن روی پلیت آگار انجام شد. از نتایج بدست آمده از این آزمایش، می توان گفت که عصاره چای ترش نسبت به عصاره دمنوش آویشن، خاصیت ضد باکتریایی بیش تری دارد زیرا که توانست در غلظت 25 میلی گرم در لیتر، باعث مرگ باکتری های پاتوژنی استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی( MBC) شود. عصاره دمنوش آویشن در مهار باکتری استافیلوکوک نسبت به اشرشیاکلی موثرتر بود و توانست در غلظت کم تری رشد باکتری استافیلوکوک را مهار کند.

کلمات کلیدی