در این پژوهش به دنبال پاسخ‌گویی به این پرسش بودیم که آیا روان‌شناسی اگزیستانسیال (به روایت ارنستو اسپینلی) چارچوب مفهومی مناسبی برای فهم مسئله‌ی ادبیات نوجوان و پژوهش در این حوزه ارایه می‌دهد یا نه. بدین منظور، ابتدا مسئله‌ی ادبیات نوجوان را در چارچوب‌های نظری موجود تحلیل کردیم و دیدیم که همه‌ی آن‌ها در نهایت، مسئله‌ی ادبیات نوجوان را نمود نوعی دوراهی و تقابل میان خود و دیگری/جهان می‌دانند. پس از معرفی مختصر روان‌شناسی اگزیستانسیال نشان دادیم که می‌توان با تکیه بر اصل هم‌پیوستگی و مفاهیمی چون دیمونیک، انتخاب، آزادی و مسئولیت اصیل و غیراصیل، مسئله‌ی اصلی ادبیات نوجوان را صورت‌بندی کرد. در ادامه، الزامات خاصِ روش کاربرد این نظریه (کیفی، سوژه‌محور ومبتنی بر توصیف) و زمینه‌های مناسب نظریه‌پردازی و نقد در این حوزه را بر مبنای روان‌شناسی اگزیستانسیال پیشنهاد کردیم.

کلمات کلیدی