در قرآن برخی کلمات و جملات و حتی بعضی داستان‌ها در یک یا چند سوره به اشکال گوناگون تکرار شده‌اند که دانشمندان و پژوهشگران اسلامی و ادیبان آنرا یکی از اساسی ترین مولفه های اسلوب بیانی قرآن کریم و نشان دهنده اعجاز قرآن می‌دانند و با کاوش در نظم و سبک تعبیر و ترتیب کلمات و جملات وسیاق آیات فهمیده می شود که خداوند متعال در ورای هر واژه و عبارت هر چند تکراری هدف و منظور خاصی در نظر داشته و از بیان هر داستانی حتی به ظاهر یکسان و مشابه هدف دقیقی را دنبال نموده است. اما عده‌ای از طاعنان، ساختار تکرار در قرآن را یکی از معایب آن بر شمرده‌اند و معتقدند تکرار یک مطلب در سوره‌های مختلف نشان از درهم بودن و تشتت و پراکندگی آیات و تکراری بودن پیام قرآن است به طوری که خواننده با خواندن یک سوره بزرگ نیازی به خواندن سوره دیگر ندارد که نویسنده \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"نقد قرآن\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" بدان پرداخته است و در حقیقت این گروه خواسته‌اند فصاحت و بلاغت قرآن را زیر سوال ببرند و قائلند تکراری بودن عبارات و واژگان این کتاب با اعجاز بیانی آن تناقض دارد. با بررسی عبارات و جملات و قصص تکراری در قرآن بخشی مربوط به تکرارهای لفظی است که از مقوله بلاغت است و جنبه هنری دارد و نکات بدیعی در بخش های تکراری دیده می‌شود. و بخشی مربوط به تکرار محتوایی است. این نوع تکرار در قرآن بخاطر اهدافی مانند موعظه، تشویق، تهدید، رسوخ کردن مطلب در اذهان، بیان عظمت چیزی مانند روز رستاخیز و هشدار به مومنان و.... آمده است. لذا تکرار در قرآن نه تنها مخلّ فصاحت و بلاغت نیست بلکه نشانه فصاحت و بلاغت و اعجاز قرآن است.

کلمات کلیدی