این مطالعه، به بررسی اثر ماده‏ ی کنتراست بر مقدار دز جذبی، حین سی‏ تی انژیوگرافی قفسه‏ ی سینه (CTPA)، برای دو فانتوم مرجع جهانی معرفی شده توسط کمیته بین المللی حفاظت در برابر اشعه، پرداخته ‏است. بدین منظور، ابتدا مدل اولیه و استاندارد حرکت زیستی دارو(PBPK)، را برای فانتوم مرجع جهانی، تطبیق داده ‏ایم. سپس با توجه به دستورالعمل اجرایی توصیه شده حین سی‏تی انژیوگرافی قفسه‏ ی سینه در افراد بزرگسال، مدل حرکت زیستی داروی بدست آمده را با استفاده از کد نوشته شده در نرم­ افزار Maple، حل کرده و غلظت دارو در اندام‏ های مختلف فانتوم مرجع زن (AF) و مرد (AM) بدست آمده است. در ادامه، با تصحیح آرایه‏ی بافت­های مختلف در فانتوم­ها، و انجام محاسبات مونت کارلو به کمک کد MCNPX 2.6.0.؛ دز جذبی اندام­های مختلف در زمان‏های 20، 25 و 30 ثانیه پس از تزریق محاسبه شد. نتایج؛ افزایش 38 تا 44 درصدیِ دزِ جذبیِ ریه در ثانیه‏ی 25ام بعد از تزریق ماده‏ی کنتراست، را نسبت به لحظه‏ی صفر، نشان می‏دهد. این موضوع بر اهمیت درنظرگرفتن اثر ماده‏ی کنتراست در محاسبات دزسنجی اشاره دارد. از آن‏جا که بهترین کیفیت تصویر از عروق خونی ریه، همزمان با بیشترین غلظت ماده‏ی کنتراستِ وارد شده به ریه، بدست می‏آید، محاسبات انجام شده، ثانیه‏ی 25ام (5 ثانیه پس از اتمام تزریق) را بهترین زمان برای تصویربرداری نشان می‏دهد. هم‏چنین بیشترین دز جذبی ریه، و کمترین مقدار دز اندام‏های حساس قفسه سینه، در همین زمان بدست آمده است.

کلمات کلیدی