افزایش گاز گلخانه ای در دهه های اخیر باعث بروز مشکلات زیست محیطی متعددی همچون افزایش دمای زمین، تغییرات ناگهانی آب و هوا، ذوب شدن یخ قطب ها، خشکسالی و غیره شده است. برای کاهش میزان انتشار گاز CO2 سه راه حل کلی وجود دارد. استفاده کمتر از سوخت های فسیلی، افزایش بازدهی انرژی و نگهداری CO2 در سازندهای زیر سطحی. تزریق گاز CO2در سازندهای زمین شناسی مانند مخازن تخلیه شده یا دارای افت فشار نفت و گاز به عنوان روشی مؤثر برای ذخیره سازی گاز CO2 است که با اهداف، کاهش اثرات گلخانه ای این گاز، افزایش ضریب بازیافت نسبت به سایر روش های ازدیاد برداشت، حلالیت بالای دی اکسید کربن در نفت خام، افزایش حجم و انبساط نفت خام و کاهش ویسکوزیته نفت خام با توجه به اینکه نفت موجود در مخازن نفتی ایران از عمدتا از نوع نیمه سنگین می باشد. مهم ترین چالش های و تاثیرات ژئومکانیکی موجود در زمینه تزریق گازهای اسیدی در رابطه با سرنوشت و عملکرد گاز اسیدی در زیر زمین و تاثیر آن بر سنگ و سیال همچنین با مخزن و توجه به سمی و خورنده بودن گازهای اسیدی وایمنی تزریق می باشد. بر اساس نتایج کتابخانه ای این تحقیق، تزریق امتزاجی گاز یکی از قدیمی ترین روش های افزایش تولید نفت بوده و به عنوان یک روش مهم در صنعت ازدیاد برداشت شناخته می شود که با علیرغم کاهش و نوسان قیمت نفت، تولید به روش تزریق گاز در سال های اخیر تنها روشی است که به طور پیوسته در حال توسعه می باشد و با بیشترین نرخ ذخیره گاز CO2 حدود 920 گیگا تن بهترین روش کاهش گازهای گلخانه ای می باشد.

کلمات کلیدی