با رشد مصرف منابع پروتئین سفید حاصل از فعالیت های صیادی و آبزی پروری در جوامع انسانی، مقادیر قابل توجهی ضایعات آلاینده محیط زیست تولید می گردد. این مواد دور ریز دارای مقدار زیادی مواد مغذی از جمله پروتئین خام و چربی خام می باشد. روش های فرآوری مختلفی جهت استفاده بهینه از این ترکیبات توصیه شده است. فرآیند سیلاژ به عنوان یک روش نوین فرآوری مطرح می باشد. در طی فرآیند سیلاژ ماهی، ضایعات ماهی به مخلوطی مایع از پروتئین های هیدرولیز شده، لیپیدها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی تبدیل می شود که بوسیله گونه های آبزی به راحتی قابل هضم می باشد. در طی تولید محصولات سیلاژی توجه به نوع ماده هیدرولیز کننده اسیدی (معدنی و آلی)، نوع گونه آبزی، دما، میزان اسیدیته و نسبت ماده هیدرولیز کننده به سوبسترا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. محصولات سیلاژی به دلیل ویژگی های ارگانولپتیکی خاص (رنگ، بو و مزه) می تواند یکی از جایگزین های پودر ماهی در صنعت تولید غذای دام، طیور و آبزیان استفاده گردد.

کلمات کلیدی