حکمرانی خوب برای کشاورزی به­معنی فراهم آوردن خدمات بهتر با مشارکت دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی برای کشاورزان است. حکمرانی کشاورزی شامل نهادهایی است که در آن کشاورزان در مورد منافع خود صحبت می­کنند، حقوق قانونی خود را اعمال می­کنند، تعهدات خود را برآورده می­کنند و در زمان اختلاف میان آن­ها میانجی­گری می­شود. در این تحقیق، تأثیر ضریب تغییر متغیرهای منتخب حکمرانی کشاورزی (دامداری) در برنامه­های توسعه کشور بر بازار گوشت با استفاده از مدل جابجایی تعادل 4(EDM) مورد بررسی قرار گرفت. عوامل قیمت و مقدار برای مرغ، گاو و گوسفند و هم­چنین مازاد عرضه­کننده تحت سناریوهای مختلف در برنامه پنجم و ششم توسعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عوامل اشتغال کشاورزی و شرکت­های تعاونی بیشترین اهمیت را در حوزه سیاسی، اجتماعی و محیطی دارند و عوامل افزایش تولید و سرمایه­گذاری در حوزه اقتصادی بیشترین رتبه و اهمیت را دارند. مطابق با یافته­های پژوهش، از جمله توصیه­های سیاستی این است که حکمرانی خوب باید منافع کشاورزی را در حوزه‌های مختلف از طریق اجماع و مشارکت عمومی با کشاورزان تامین کند. دست­یابی به توافق جامع نیازمند نمایندگان منتخب، متخصصان متفکر و کشاورزان نوآور با دیدگاه وسیع و بلندمدت در زمینه حکمرانی خوب و داشتن درک درست از رشد و توسعه کشاورزی است.

کلمات کلیدی