هدف: انطباق خانوادگی، اصطلاح جدیدی است که وارد ادبیات حوزه اضطراب شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان انطباق خانوادگی و ارتباط آن با شدت اضطراب کودکان مضطرب است. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان پایه اول دبستان شهر ملایر تشکیل می‌دهد که به شیوه خوشه‌ای تصادفی، 488 نفر انتخاب شدند و از بین آن‌ها تمامی 127 کودک دچار اضطراب موردمطالعه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه اضطراب اسپنس (اسپنس، 1998) و پرسشنامه انطباق خانوادگی (لبوویتز و همکاران، 2013). برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: همۀ والدین کودکان مضطرب مرتکب انطباق خانوادگی می‌شدند، همچنین، بیشترین انطباقی که توسط والدین انجام می‌شد، اطمینان‌دهی زیرا تنها 3% والدین این کار را انجام نمی‌دادند. همچنین انطباق‌های خانوادگی با همه مشکلاتی اضطرابی (به‌جز اضطراب فراگیر) ارتباط مثبت و معناداری داشت (0.05 p<). نتیجه‌گیری: انطباق‌های خانوادگی در بین خانواده‌های کودکان مضطرب به‌صورت کامل شایع است و با تسهیل اجتناب، به تداوم مشکلات اضطرابی کودکان کمک می‌کنند.

کلمات کلیدی