از جمله ماهیان آب های داخلی است که پراکنش وسیعی در زیستگاه های آبی مختلف شمال شرق کشور دارد. با توجه به توانایی زیست این گونه در زیستگاه های مختلف، این تحقیق با هدف شناخت الگوهای ریختی مشترک که آنها را قادر به زیست در زیستگاه های مختلف می کند و روند انعطاف پذیری آن ها با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی به اجرا در آمد. برای این منظور تعداد 124 نمونه ماهی از هفت منطقه مختلف واقع در شمال شرق ایران در دو حوضه آبریز تجن و کویر نمونه برداری گردید، از سمت جانبی چپ نمونه ها عکسبرداری و تعداد 16 لندمارک) مرز نشانه) جهت استخراج داده های شکل بدن رقومی گردید. داده های حاصل پس از تحلیل پروکراست، در روش ریخت سنجی هندسی حاصل از آزمون جایگشت و تحلیل p تحلیل های چند متغیره تجزیه به مولفه های اصلی، تجزیه همبستگی کانونی براساس ارزش خوشه ای مورد تحلیل قرارگرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین شکل بدن هر پنج جمعیت مورد مطالعه وجود دارد. عمده ی این تفاوت ها مربوط به تغییرات در ناحیه پوزه، عمق سر، موقعیت باله ی سینه ای و مخرجی و بودند، که بیانگر انعطاف پذیری این بخشها در پاسخ به شرایط محیطی زیستگاه جمعیت های مورد بررسی می تواند باشد. داشتن دهان با موقعیت شکمی، شکل سر، شکل بدن کاملاً دوکی شکل به عنوان ویژگی های مشترک در بین اعضای این گونه بودند که می تواند بیانگر عامگرا بودن شکل بدن این گونه باشد، که برای گونه هایی که در محیط های متغیر مثل رودخانه ها زیست می کنند می تواند یک مزیت محسوب گردد.

کلمات کلیدی