زندگی در روستا شاید در نگاه اول بسیار دلپذیر و رویایی باشد اما امروزه، عواملی همچون فقر، بیکاری، خشکسالی، کم ‏آبی و راندمان پایین کشاورزی، زندگی در روستا را سخت و دشوار کرده است. با وجود این شرایط سخت و نابه‌سامانی‌های زندگی روستایی، هنوز هم تعداد قابل توجهی از مردم در روستا مانده‌اند و مهاجرت نمی‌کنند. این پژوهش با هدف بررسی عوامل تاثیرگذار بر ماندگاری و پایداری مردم در روستا، به دنبال پاسخ به این سوال است که چرا هنوز در روستا مانده‌اند؟ جامعه آماری این تحقیق، خانوارهای روستایی دهستان بایگ شهرستان تربت‌حیدریه انتخاب گردید که به کمک فرمول کوکران تعداد 188 خانوار به روش نمونه ‏گیری طبقه‏ ای و همچنین سیستماتیک تصادفی، با پرسشنامه مورد آماربرداری قرار گرفتند. متغیرهای تحقیق عبارتند از انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی، جاذبه‌های طبیعی، فرهنگی، رفاهی، اقتصادی، مشارکت اجتماعی، و ویژگی‏های فردی. طبق نتایج، ترکیبی از چهار عامل مهم اقتصادی، فرهنگی، طبیعی و فردی در ماندگاری مردم در روستا تاثیرگذار است؛ که کمبود بنیه اقتصادی، بیشترین تاثیر را در ماندگاری و عدم مهاجرت روستاییان دارد. به هر حال، شرایط شکننده اجتماعی-محیطی می‏تواند تصمیمات روستازیستی را تغییر دهد اگر به ظرفیت ‏سازی، توانمندسازی و تسهیل گری اجتماعی، با مشارکت خود روستاییان روی نیاوریم.

کلمات کلیدی