نظر به اهمیت زبان و واژگان در منعکس نمودن باورهای فرهنگی حاکم بر جوامع و در نهایت، شناخت بهتر و کامل تر این باورها، جستار حاضر که در زمرۀ پژوهش های جامعه شناسی زبان قرار دارد، بر آن شده است تا در پرتوی الگوی هایمز ) 1967 و » مرگ « (، به بررسی کارکردهای مختلف قطعۀ زبانی و عبارات وابسته به آن از جمله » مرگ « . عبارات مرتبط با آن، در پیکره ای نمونه از زبان فارسی بپردازد مضامینی هستند که از زوایای مختلف فرهنگی، اجتماعی و نیز زبانی قابل تفحص و بررسی بوده و به خوبی می توانند باورهای فرهنگی جوامع را به تصویر کشند. به منظور نیل به هدف مورد نظر، نخست تعداد 673 بکار رفته بود، ضبط شد و پس از بررسی » مرگ « بافت طبیعی که در آنها گفتمان مرتبط با داده های گردآوری شده براساس بخش های هشتگانۀ مدل هایمز ) 1967 (، موارد کاربرد این قطعۀ زبانی از منظر اجتماعی و زباهنگ های مرتبطِ حاکم در جامعۀ فارسی زبان استخراج گردید. یافته های حاصل از پژوهش، حاکی از آن بود که دلیل نهفته در پس کاربرد گستردۀ قطعۀ زبانی مذکور در میان فارسی زبانان، حاکمیت زباهنگ های مرگ اندیش و مرگ طلب بودن، مرده پرستی، غم ستایی و شادی گریزی در جامعۀ ایرانی است.

کلمات کلیدی