عنوان : ( تأملی فقهی حقوقی بر ماده 401 قانون مدنی )
نویسندگان: سیدمحمدمهدی قبولی درافشان , مهدیه لطیف زاده ,
Full Textچکیده
خیار شرط یکی از خیارات منتسب به توافق طرفین عقد است. از مسائل مهم راجع به این خیار، مدت این خیار است که ماده ۴۰۱ قانون مدنی به پیروی از گروهی از فقیهان، عدم تعیین مدت را موجب بطلان شرط و عقد دانسته است و گروهی از حقوق دانان، توافق در مورد مدت مجهول را به پیروی از متون فقهی بدان ملحق نموده اند. حال سوال این است که آیا حکم یادشده مبتنی بر ادله و مبانی قوی است یا خیر؟ خصوصا اینکه در موارد متعدد در قراردادها در مورد تعیین مدت خیار، غفلت یا مسامحه صورت می گیرد. این پژوهش با بررسی نظرات فقهی و حقوقی مختلف و نقد و بررسی ادله، به این نتیجه دست یافته که در مورد سکوت طرفین در مورد مدت خیار و نیز مواردی که ضابطه ای برای تعیین مدت وجود دارد، اقوی صحت شرط و عقد است. بنابراین اصلاح و تکمیل قانون مدنی در این زمینه یشنهاد می شود.
کلمات کلیدی
, شرط خیار , عدم تعیین مدت خیار , غرر , ماده ۴۰۱ قانون مدنی , بطلان شرط و عقد
@article{paperid:1079652,
author = {قبولی درافشان, سیدمحمدمهدی and لطیف زاده, مهدیه},
title = {تأملی فقهی حقوقی بر ماده 401 قانون مدنی},
journal = {آموزه های فقه مدنی},
year = {2020},
volume = {11},
number = {20},
month = {March},
issn = {2251-936X},
pages = {23--48},
numpages = {25},
keywords = {شرط خیار ، عدم تعیین مدت خیار ، غرر ، ماده ۴۰۱ قانون مدنی ، بطلان شرط و عقد},
}
%0 Journal Article
%T تأملی فقهی حقوقی بر ماده 401 قانون مدنی
%A قبولی درافشان, سیدمحمدمهدی
%A لطیف زاده, مهدیه
%J آموزه های فقه مدنی
%@ 2251-936X
%D 2020
