بررسی روند توسعه‌ی اقتصادی کشورهای پیشرفته نشان می‌دهد از الزامات پیشرفت اقتصادی جامعه، تقویت ملی‌گرایی مصرفی و افزایش تمایل مردم به خرید کالاهای داخلی است، زیرا توان تولید و اشتغالزایی کشور؛ و مقاوم شدن آن را در برابر تکانه‌های مختلف افزایش می‌دهد. بنابراین شناخت متغیرهای مؤثر بر ملی‌گرایی مصرفی برای اتخاذ راهبردهای مناسب توسط متولیان مرتبط فرهنگی و اقتصادی جامعه لازم است. بر این مبنا، هدف این پژوهش، تبیین روابط بین متغیرهای مؤثر بر ملی‌گرایی مصرفی است. برای رسیدن به این هدف، از روش پیمایشی استفاده شد. برای انجام این روش از پرسشنامه‌های استاندارد و نیز محقق‌ساخته‌ی مرتبط با متغیر وابسته ملی‌گرایی مصرفی و متغیرهای مستقل میهن‌پرستی، نگرش به کالاهای خارجی، آگاهی از کیفیت محصولات، الگوی مصرف بدون نقش، ارزیابی از کالاهای ایرانی، مصرف نمایشی و تشخص‌پذیری برای توزیع میان 450 نفر از مردم شهر اصفهان استفاده شد. برخی از یافته‌های پژوهش، حاصل از تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد هر چه میهن پرستی، الگوی مصرف و ارزیابی از کالاهای ایرانی بیشتر شود ملی‌گرایی مصرفی مردم نیز بیشتر خواهد شد و هر چه نگرش به کالاهای خارجی، آگاهی از کیفیت محصولات، مصرف نمایشی و تشخص‌پذیری بیشتر شود ملی‌گرایی مصرفی کمتر خواهد شد. میهن‌پرستی با ضریب 361/0 بیشترین تأثیر مثبت و نگرش به کالاهای خارجی با ضریب 223/0- بیشترین تأثیر منفی را بر ملی‌گرایی مصرفی دارد. همچنین یافته‌های دیگر این پژوهش نشان می‌دهد ملی گرایی مصرفی در میان دو جنس مرد و زن و نیز در میان طبقات اقتصادی مختلف مردم اصفهان تفاوت معناداری دارد اما این متغیر در میان گروه‌های سنی، در میان گروه‌های تحصیلی مختلف و در میان متأهلین و مجردین تفاوت معناداری وجود ندارد.

کلمات کلیدی