در دهههای اخیر منیزیم و آلیاژهای آن به علت خواص فوقالعادهای که دارند برای کاربردهای زیستی و پزشکی مورد توجه قرار گرفتند. اگرچه نرخ بالای خوردگی و خواص مکانیکی ضعیف از جمله محدودیتهای آلیاژهای منیزیم محسوب میشود. آلیاژ Mg-0.3Sr-0.3Ca به دلیل داشتن عناصر آلیاژی زیست سازگار با محیط بدن یکی از جدیدترین آلیاژهای توسعه یافته برای کاربردهای پزشکی است. در این پژوهش به بررسی تاثیر افزودن تقویتکنندهی گرافن با ابعاد نانو (GNP) با مقادیر 0.2 % و 0.4 درصد وزنی بر روی خواص خوردگی آلیاژ پایه ریختهگری شده Mg-0.3Sr-0.3Ca در محیط الکترولیت شبیهساز بدن ) SBF ( پرداخته شده است. تاثیر ذرات تقویتکنندهی گرافن بر بهبود خواص مکانیکی آلیاژ پایهی Mg-0.3Sr-0.3Ca توسط محققین در مطالعات گذشته بررسی شده است. برای بررسیهای ریزساختاری و شناسایی فازها از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی) SEM (، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی) FESEM ( و آنالیز عنصری EDS استفاده شد. به منظور بررسی خواص خوردگی آلیاژ پایه و بیوکامپوزیتهای تقویتشده با گرافن، آزمونهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و امپدانس الکتروشیمیایی در محلول شبیه ساز بدن در دمای 37 درجه سانتیگراد انجام شد. نتایج حاصل از بررسیهای ریزساختاری نشان داد که افزودن گرافن منجر به کاهش اندازهی دانه میشود. همچنین تصاویر حاصل از SEM ، FESEM و آنالیز EDS ، مورفولوژی فازهای بین فلزی و توزیع عنصری کربن و عناصر آلیاژی در ساختار را نشان میدهد. نتایج آزمونهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که با افزایش درصد گرافن چگالی جریان خوردگی کاهش مییابد. و مقاومت به خوردگی افزایش پیدا میکند.

کلمات کلیدی