عنوان : ( مدلسازی گونه گز پرشاخه (Ledeb., 1829 Tamarix ramosissima) در فضای سبز شهری با استفاده از بسته Biomod2 در نرم افزار R و بر اساس اقلیم محلی حال و آینده ایران )
نویسندگان: نفیسه شهریاری ثانی , آزیتا فراشی , زهرا کریمیان , مهرداد الرعنایی ,
دانلود فایل برای اعضای دانشگاهبر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
امروزه با وقوع خشک سالی ها در استان های مختلف کشور و محدودیت منابع آبی لزوم کاشت گیاهان جایگزین به خصوص در فضای سبز شهری به شدت مورد توجه قرار گرفته است، گیاهانی بومی که به حداقل ممکن آب نیاز دارند و در برابر شرایط سخت اقلیمی سازگاری یافته اند. گیاهان بومی در هر منطقه با شرایط اقلیمی، تنش های محیطی و محدودیت های همان منطقه تکامل و سازگاری یافته اند. گیاهان بومی منظری زیبا و مقاوم به خشکی ایجاد می کنند و نسبت به گونه های غیر بومی برای مبارزه با آفات نیاز کمتری به استفاده از سموم دارند. استفاده از گیاهان بومی منجر به کاهش هزینه نگهداری و آبیاری و عدم نیاز به حاصلخیز ساختن خاک می گردد. در نتیجه برای دستیابی به توسعه پایدار در فضای سبز ایران نیز راهکار مناسبی می باشد. گونه درختی گز پرشاخه (Tamarix ramosissima Ledeb., 1829) ﻣﻌﻤﻮلا در ﺑﺴﺘﺮ آﺑﺮاﻫﻪﻫﺎ ﻳﺎ رودﺧﺎﻧﻪﻫﺎی ﻓﺼﻠﻲ (ﺷﻮر و ﻗﻠﻴﺎﻳﻲ) ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﻚ و ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺸﻚ روﻳﺶ دارد. ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﮔﺰ، ﻗﺎدرﻧﺪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺤـﺪود ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺤﯿﻂ ﺑﻪوﯾﮋه آب، ﺑﻪﻧﺤﻮ مطلوبی اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤـﻮده و رﺷﺪ ﮐﻨﻨﺪ. این گونه ها در اﻧﻮاع ﺧﺎکﻫﺎی ﻓﺮﺳﺎﯾﺶﭘﺬﯾﺮ، ﺑـﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻧﮕﻬـﺪاری آب ﭘﺎﺋﯿﻦ، ﻣﺤـﺪودﯾﺖ ﻫـﺎی ﻗﻠﯿﺎﺋﯿﺖ و ﺷـﻮری، ﺑﺎﻓﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳـﺐ، ﺷـﺮاﯾﻂ ﺳـﺨﺖ آب وﻫﻮاﯾﯽ و اﻗﻠﯿﻢ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﮏ و ﻧﯿﻤﻪﺧﺸﮏ را ﺑـﻪ ﺧـﻮﺑﯽ ﺗﺤﻤـﻞ ﮐـﺮده و ﺛﺒـﺎت و ﺳـﺎزﮔﺎری خوبی را از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﮔﺰ ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﻚ و ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺸﻚ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﺤﻤﻞ زﻳﺎد اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻮری، ﻣﻲ ﺗﻮان آن را ﮔﻮﻧﻪای ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای کاشت در فضای سبز شهری در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﻲ داﻧﺴﺖ. لذا در این مقاله گونه درختی گز پرشاخه (Tamarix ramosissima Ledeb.) بعنوان یک گونه بومی، زینتی و مقاوم در برابر شرایط اقلیمی زمان حال و آینده جهت کاشت در فضای سبز شهری ایران پیشنهاد داده شده است. بنابراین با توجه به هدف، نقاط حضور گونه جمع آوری شده و مدلسازی براساس متغیرهای اقلیمی و زیست محیطی به عنوان عوامل مؤثر بر حضور گونه، صورت گرفت. با بهره گیری از 10 روش مدلسازی توزیع گونه شامل GLM)، GBM،GAM ، CTA، ANN، SRE، FDA، MARS، RF و (MAXENT.Tsuruoka در بسته Biomod2 در نرم افزار R توزیع گونه مورد مطالعه شبیه سازی شد. شاخص های صحت ROC و TSS بررسی گردید. نتایج نشان داد که مدل SRE صحت نسبتا خوب و سایرمدل ها نیز از صحت خوبی برخوردار بودند. مدلFDA نیز دارای بیشترین میزان صحت و بهترین عملکرد برای این گونه در سطح ایران می باشد. همچنین یافته های این بررسی نشان داد که متوسط دمای سرد ترین فصل سال، بارش کم باران ترین(خشک ترین) فصل سال و ارتفاع به ترتیب، سه متغیر مهم در پراکنش گونه در زمان حال به شمار می روند و متغیرهای متوسط دمای سرد ترین فصل سال، متوسط دمای گرم ترین فصل سال و ارتفاع بیشترین اهمیت را در پراکنش این گونه در آینده دارند. پراکنش گونه T.ramosissima در آینده نسبت به زمان حال به سمت شمال شرق و مرکز ایران کشیده شده است. هم چنین سطح زیستگاه های مطلوب برای این گونه در آینده افزایش پیدا کرده است. بیشترین مساحت زیستگاه های ثابت مطلوب در حال حاضر و آینده برای گونه T.ramosissimaدر استان های خراسان رضوی و سمنان می باشد. این نتایج می تواند برای کارشناسان و مدیران جهت طراحی و استقرار گونه های جدید در فضای سبز شهری بخصوص در دو استان خراسان رضوی و سمنان مفید و کاربردی باشد.
کلمات کلیدی
, تغییر اقلیم, پیش بینی, گیاهان بومی, مدل های توزیع گونه, GIS
@inproceedings{paperid:1080017,
author = {شهریاری ثانی, نفیسه and فراشی, آزیتا and کریمیان, زهرا and مهرداد الرعنایی},
title = {مدلسازی گونه گز پرشاخه (Ledeb., 1829 Tamarix ramosissima) در فضای سبز شهری با استفاده از بسته Biomod2 در نرم افزار R و بر اساس اقلیم محلی حال و آینده ایران},
booktitle = {دومین همایش ملی اندیشه ها و فناوری های نوین در علوم جغرافیایی},
year = {2020},
location = {زنجان, ايران},
keywords = {تغییر اقلیم، پیش بینی، گیاهان بومی، مدل های توزیع گونه، GIS},
}
%0 Conference Proceedings
%T مدلسازی گونه گز پرشاخه (Ledeb., 1829 Tamarix ramosissima) در فضای سبز شهری با استفاده از بسته Biomod2 در نرم افزار R و بر اساس اقلیم محلی حال و آینده ایران
%A شهریاری ثانی, نفیسه
%A فراشی, آزیتا
%A کریمیان, زهرا
%A مهرداد الرعنایی
%J دومین همایش ملی اندیشه ها و فناوری های نوین در علوم جغرافیایی
%D 2020
