منطقه گیسور در شرق شهرستان گناباد قرار دارد و بخشی از شمال بلوک لوت محسوب می شود. سنگ های این منطقه شامل سنگ های گرانیتوئیدی و مجموعه دگرگونی دمای بالا-فشار پایین هستند. سنگ های گرانیتوئیدی از سه واحد گرانودیوریت، آنکلاو (دگرگونی و آذرین) و میکروگرانیت تشکیل شده اند. این سنگ ها در سری کالک آلکالن پتاسیم دار متوسط تا بالا قرار می گیرند و به طور ضعیفی پرآلومینوس و از نوع گرانیت I دمای پایین اند. الگوی عناصر کمیاب بهنجار شده به کندریت، غنی شدگی کمتر عناصر ناسازگار و آنومالی منفی منحصر به فرد نسبت به سایر عناصر در Ta, Nb, Sr, P, Ti و Ba اما غنی شدگی قویی را در K، Rb و Th نشان می دهد. این الگوها در نمونه های گرانودیوریت، آنکلاو میکروگرانولار مافیک و تا حدودی میکروگرانیت با هم هماهنگی فوق العاده ای نشان می دهند. به علاوه، این نمونه ها چنین هماهنگی را با ترکیب متوسط پوسته بالایی، میانی و گری وک ها دارند. آنومالی مثبت در Rb، Th، Sm و آنومالی منفی در Ba به طور برجسته ای مشخص کننده ترکیب پوسته ای است. بر پایه ادغام این الگوها با الگوی عناصر کمیاب پوسته بالایی و گری وک ها و انطباق با کارهای آزمایشگاهی انجام یافته، گرانیتوئیدهای گیسور دارای منشأ بارز پوسته ای هستند. دمای تشکیل براساس دمای اشباع زیرکن C֯ 790-748 برآورد شده است. آنکلاوهای میکروگرانولار مافیک با داشتن ویژگی هایی از قبیل اشکال گرد شده و تخم مرغی و هاله اختلاطی در اطراف آنها، بافت دانه ریز، چشم های کوارتزی و پلاژیوکلازی، دارای بیوتیت تیغه ای و آپاتیت سوزنی، فازهای اکسیدی در بیوتیت و وجود روند سهمی شکل (هیپربولیک) بین آنکلاو و گرانودیوریت میزبان به همراه مطالعات ژئوشیمی عناصر اصلی و کمیاب، فرآیندهای اختلاط/ آمیختگی (ذوب بخشی) را برای آنها نشان می دهد. الگوی عناصر کمیاب نشان دهنده ارتباط نمونه های گرانیتوئیدی گیسور با سیستم فرورانش است. تجزیه و تحلیل داده های آن براساس نسبت های لگاریتمی، محیط برخوردی را نشان می دهد و نمودارهای متمایزکننده تکتونیکی– شیمیایی نیز محیط همزمان تا پس از برخورد را پیشنهاد می دهند که در ارتباط با برخورد بلوک افغان با بلوک لوت تفسیر می شود.

کلمات کلیدی