به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و ترکیبات مختلف کودی بر برخی از صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه نعناع فلفلی (Mentha piperita)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سال زراعی 97-96، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. فاکتورها شامل سطوح مختلف رژیم‌های آبیاری در سه سطح 100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی (FC) و شش نوع کودهای مختلف زیستی و شیمیایی شامل: 1-کود زیستی باکتریایی ترکیبی (NPP) (نیترو باکتر دایان (میکروارگانسیم‌های تثیبت کننده نیتروژن) + فسفوپاور باکتر دایان (باکتری‌های حل کننده فسفات) + پتاپاور باکتردایان (میکروارگانیسم‌های حل کننده پتاسیم))، 2- کود شیمیایی NPK (20-20-20)، 3-ترکیب کود زیستی باکتریایی ترکیبی و کود شیمیایی NPK (NPP+NPK)، 4-کودهای ریز مغذی (به‌صورت سوسپانسیون محلول که شامل آهن، منگنز، روی، مس، بر، مولیبدات، کبالت، سیلیسیوم، سولفور و ویتامین‌ها می‌باشد) (MIC)، 5-ترکیب کود ریز مغذی و کودهای اسید آمینه (MIC+AP) و 6-شاهد بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل رژیم آبیاری و کودهای مختلف زیستی بر روی سطح برگ (cm2 در گلدان)، ارتفاع، تعداد شاخه (در گلدان) و هدایت روزنه‌ای در سطح یک درصد و RWC (رطوبت نسبی برگ) در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. همچنین، اثرات اصلی رژیم‌های آبیاری و انواع مختلف کودی بر روی شاخص‌های وزن خشک (گرم در گلدان)، نشت الکترولیت، قرائت SPAD (عدد اسپد) و درصد اسانس در سطح یک درصد معنی‌دار، اما اثرات متقابل آنها معنی‌دار نشد. نتایج این بررسی نشان داد استفاده از کودهای ترکیبی زیستی باکتریایی و شیمایی در ظرفیت زراعی 100 درصد باعث افزایش شاخص‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی شد. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، اگر چه کاهش میزان آب مصرفی و به دنبال آن بروز تنش خشکی تاثیر منفی بر برخی شاخص‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه نعناع فلفلی داشت، اما مصرف کود زیستی باکتریایی همراه با کود شیمیایی تا حدی باعث کاهش اثرات سوء تنش خشکی بر شاخص‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی این گیاه گردید.

کلمات کلیدی