مفسّران، پیرامون چیستی متعلّق «همّت به» و «همّ بها» و نیز دو واژة «سوء» و «فحشاء» در آیة 24 سورة یوسف (ع) اختلاف دارند. گروهی معتقدند «همّ» از طرف یوسف (ع) و زلیخا و یا فقط یوسف (ع) به ضرب و قتل بود و لذا عموم قائلان به این نظر، «سوء» را به ضرب و قتل، و «فحشاء» را به زنا معنا نموده اند. عده ای معتقدند متعلّق هر دو «همّ»، زناست و «سوء» و «فحشاء» نیز به همین قضیه برمی گردد؛ البته «همّ» از طرف زلیخا به فعلیت رسید؛ ولی از جانب یوسف (ع) به جهت دیدن «برهان رب» به فعلیت نرسید. تحقیق حاضر با روش توصیفی-تحلیلی، کوششی است در جهت تبیین اختلاف مفسّران در مسئله یادشده و ارائة راهکاری در جهت حل این اختلاف و نزدیک شدن به مقصود آیه با خوانشی قرآنی. نگارندگان نیز اگرچه تفسیر دوم را ترجیح می دهند؛ ولی دلایل و شواهد عرضه شده توسط قائلان به آن را کافی نمی دانند. آنچه ما را در تبیین صحیح و فهم بهتر آیه کمک می کند، حل مسئله از طریق خود قرآن است و بدین منظور، ارائة راه حل و رسیدن به معنای صحیح از طریق سیاق و ظاهر آیات سورة یوسف (ع) و سایر آیات قرآن کریم صورت گرفته است.

کلمات کلیدی