هم‌زمان با ورود نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا و کشورهای عضو سازمان ناتو در سال 2001 به افغانستان، گروه‌های کمک برای بازسازی نیز به این کشور آمده و طی این سال‌ها، جامعه جهانی بیش از 130 میلیارد دلار برای بازسازی افغانستان هزینه‌کرده‌است. این پژوهش با هدف بررسی نقش کمک‌های خارجی در توسعه اقتصادی- اجتماعی افغانستان، نُه مورد از شاخص‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی را به‌عنوان متغیرهای وابسته درنظرگرفته و در پرتو نظریات مکاتب نوسازی و وابستگی و با روش تحلیل داده­های ثانویه ارزیابی‌کرده‌است. نتیجه آزمون فرضیه­ها که در نرم‌افزار SPSS تحلیل‌شده‌است، نشان‌می­دهد که رابطه میان متغیر مستقل کمک‌های خارجی و متغیرهای تولید ناخالص داخلی، درآمد سرانه، امید به زندگی، آموزش، افزایش جمعیت و توسعه انسانی، معنادار و مثبت بوده‌است اما میان کمک‌های خارجی و متغیرهای بهبود شرایط امنیتی و کاهش تولید مواد مخدر، رابطه غیرمعنادار و همچنین، اثر متغیر مستقل بر نرخ بیکاری منفی گزارش‌شده‌است؛ براین‌اساس، کمک‌های خارجی در بهبود اوضاع امنیتی، وضعیت بیکاری و کاهش تولید مواد مخدر در افغانستان مؤثر نبوده؛ اما به بهبود وضعیت دسترسی مردم به خدمات آموزشی و بهداشتی منجرشده‌است.

کلمات کلیدی