مقدمه: با توجه به اینکه عدم آگاهی نسبت به ازدواج و نداشتن اطلاعات کافی منجر به جدایی زوجین می گردد؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی الگوی مشاوره ای پیشگیری از طلاق بر رضایت زناشویی در ازدواج های زود هنگام بود. روش کار: روش تحقیق نیمه تجربی و طرح تحقیق پیش آزمون، پس آزمون با گروه های کنترل و تجربی بود. جامعه آماری پژوهش را متقاضیان طلاق مراجعه کننده به دادگستری مشهد تشکیل دادند. روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس با توجه به معیارهای ورود و خروج از جمله سن زیر 18 سال بود. نمونه آماری تحقیق 30 نفر بودند که به صورت تصادفی ساده به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای تحقیق را پرسشنامه رضایت زناشویی و پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات جمعیت شناختی تشکیل دادند. جهت تجزیه تحلیل داده ها در بخش امار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از تحلیل کواریانس استفاده شد. سطخ معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. از نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که تأثیر پیش آزمون بر پس آزمون معنادار است (05/0≥p، 75/92=F) همچنین، پس از حذف اثرات پیش آزمون، تفاوت های ناشی از عضویت گروهی نیز معنادار است (05/0≥p، 83/60=F). با توجه به اینکه میزان تأثیر عمل آزمایشی 62/0 می باشد بین گروه کنترل و آزمایشی تغییر معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: بهره مندی زوجین از «مشاوره قبل از ازدواج» و «مشاوره قبل از طلاق» می تواند نقش مهمی در موفقیت ازدواج داشته باشد. بعبارتی الگوی مشاوره ای قبل از طلاق می تواند رضایت زناشویی زوجین را افزایش دهد.

کلمات کلیدی