با توجه به اثرات فارماکولوژیک متعدد کروسین، به نظر می رسد تجویز این ماده همراه با آلبندازول موجب اثربخشی بیشتر و عوارض جانبی کمتر در مقایسه با تحویز آلبندازول در درمان بیماری هیداتیدوزیس به تنهایی خواهد شد . در مطالعه حاضر جهت بهبود وضعیت استرس اکسیداتیو در موش های مبتلا به کیست هیداتید از کروسین استفاده گردید. در این مطالعه 60 سر موش آزمایشگاهی سوری ماده با حداکثر سن 4 هفته با استفاده از تزریق داخل صفاقی 1500 پروتواسکولکس زنده آلوده شدند. این موش ها پس از 5 ماه آلودگی، بطور تصادفی در هفت گروه شامل: شش گروه درمان و گروه کنترل )گروه بدون درمان( تقسیم شدند.گروه های درمان به مدت دو هفته از طریق افزودن کروسین و یا آلبندازول به آب آشامیدنی تحت درمان قرار گرفتند. در پایان دوره درمان شاخص های استرس اکسیداتیو شامل مالون دی آلدهید ) MDA (، گلوتاتیون احیا ) GSH ( و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ) FRAP ( در سرم خون مورد ارزیابی قرار گرفتند. افزایش معنی دار گلوتاتیون احیا سرم خون در گروه کروسین 80 در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. به علاوه، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در گروه آلبندازول 200 افزایش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان دهنده افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی موش های آلوده با کیست هیداتید بدنبال تجویز کروسین با دوز 80 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است که میتواند در کاهش آسیب بافتی ناشی از کیست هیداتید مفید باشد.

کلمات کلیدی