تغییر اقلیم عبارت است از تغییر رفتار آب و هوایی یک منطقه نسبت به رفتاری که در طول یک افق زمانی بلند مدت از اطلاعات ثبت شده در آن منطقه مورد انتظار است. بارش, دمای حداقل و حداکثر سه متغیر آب و هوایی هستند که به طور مستقیم تحت تاثیر تغییر اقلیم قرار می گیرند و بر میزان آبدهی رودخانه یک حوضه آبریز نیز اثر می گذارند؛ از اینرو در تحقیق حاضر برای بررسی رخداد تغییر اقلیم از هر سه متغیر و برای بررسی اثر تغییر اقلیم بر میزان آبدهی رودخانه از متغیر بارش که از میان سه متغیر فوق الذکر, بیشترین همبستگی را با آبدهی دارد, استفاده شده است. برای تعیین میزان آبدهی سالانه رودخانه در شرایط تغییر اقلیم, از توزیع احتمالاتی مشروط استفاده شده است و با به کارگیری این روش برای نتایج به دست آمده بازه تغییراتی ارائه شده است که نشان دهنده میزان خطای موجود در نتایج بوده و قابلیت اعتماد نتایج را افزایش داده است. در تحقیق حاضر, حوضه گرگانرود به عنوان محدوده مطالعاتی انتخاب شده است و برای انتخاب مناسب ترین مدل گردش عمومی جو برای پیش بینی اقلیم آینده این حوضه, خروجی های بارش, دمای حداقل و حداکثر سناریوهای تمامی مدل ها با آمار متوسط حوضه در بازه زمانی 57 -1356 تا 86 -1385 مقایسه شدند. نتایج نشان می دهند که سناریوی B2 از مدل HadCM3 مناسب ترین سناریو و مدل برای محدوده مطالعاتی است و در شرایط تغییر اقلیم پیش بینی شده توسط این سناریو برای 30 سال آینده, حجم آبدهی سالانه رودخانه گرگانرود در ایستگاه تمر که در بالادست سه سد بوستان, گلستان و وشمگیر قرار دارد, در دوره های بازگشت 50 و 100 سال به ترتیب 1.38 درصد و 1.33 درصد کاهش خواهد یافت؛ ولی در شرایطی که روند موجود در اطلاعات تاریخی حوضه در سی سال آینده ادامه یابد, این میزان در این ایستگاه در دوره های بازگشت 50 و 100 سال به ترتیب 14.94 درصد و 14.55 درصد افزایش خواهد یافت.

کلمات کلیدی