مقدمه و هدف: فیبرینوژن یکی از مهمترین عوامل التهابی و شاخص پیش بینی کننده در بیماری های قلبی عروقی است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر تمرینات هوازی با شدت های ثابت و متغییر بر ترکیب بدن، برخی از عوامل فیزیولوژیک و انعقادی زنان دارای اضافه وزن بود. روش کار: در این پژوهش 30 زن در سه گروه تمرین هوازی با شدت ثابت(10 نفر)، شدت متغیر(10 نفر) و کنترل(10 نفر) به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته تمرین هوازی،30 دقیقه فعالیت هوازی با شدت ثابت معادل60 درصدضربان قلب و با شدت متغیر شامل 2 دقیقه رکاب زدن با شدت50 درصدحداکثرضربان قلب و 1 دقیقه رکاب زدن با شدت70 درصدحداکثرضربان قلب بود. برای تحلیل داده ها از t همبسته و تحلیل آنالیز کواریانس (ANCOVA) استفاده شد (05/0≥p). یافته ها: وزن (شدت ثابت 001/0=P و شدت متغیر 001/0=P)، نمایه توده بدن(شدت ثابت 001/0=P و شدت متغیر 001/0=P)، فشار خون سیستولی (شدت ثابت 03/0=P و شدت متغیر 001/0=P)، فشار خون دیاستولی (شدت ثابت 001/0=P و شدت متغیر 001/0=P) کاهش معنی داری یافت؛ در صورتیکه درصد چربی بدن فقط در گروه تمرین هوازی با شدت ثابت کاهش معنی دار یافت (001/=P). زمان پروترومبین (PT) (شدت ثابت 004/0=P و شدت متغیر 009/0=P)، زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT) (شدت ثابت 005/0=P و شدت متغیر 01/0=P)، فیبرینوژن (شدت ثابت 001/0=P و شدت متغیر 02/0=P) و تعداد پلاکت ها (شدت ثابت 02/0=P و شدت متغیر 001/0=P)، کاهش معنی داری یافت؛ در صورتیکه فاکتور غیرانعقادی (D-dimer) در هر دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت و متغیر افزایش معنی دار یافت (شدت ثابت 003/0=P و شدت متغیر 001/0=P). میزان انعطاف پذیری (شدت ثابت 003/0=P و شدت متغیر 001/0=P) و حداکثراکسیژن مصرفی (شدت ثابت 001/0=P و شدت متغیر 001/0=P) در هر دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت و متغیر افزایش معنی دار یافت. نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی با دو شدت ثابت و متغیر از طریق کاهش شاخص های ترکیب بدن، فاکتورهای انعقادی و افزایش شاخص های آمادگی جسمانی در زنان دارای اضافه وزن می تواند احتمالا در بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش التهاب موثر باشد.

کلمات کلیدی