هدف: سالمندی جمعیت، پدیده‌ای است که هر کدام از کشورهای جهان، تجربه متفاوتی از رویارویی با آن دارند. این پدیده زمانی رنگ و بوی بحران به خود می‌گیرد که دولتها با آمادگی لازم و کافی به استقبال آن نروند. اگر این مسئله را نیازمند اقدام بدانیم، قاعدتاً این تصمیم برآمده از تصویر یا تصاویری از آینده است که در صورت برنامه‌ریزی و اقدام مناسب برای آن، سبب تحقق یک آینده مطلوب و یا جلوگیری از تحقق تصویری نامطلوب می‌گردد. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل و پیشرانهای کلیدی تأثیرگذار بر بهبود تصویر سالمندان ایران با ورزش در افق 0202 است. روش: پژوهش حاضر، دارای روش کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، ترکیبی (Method Mix( (کیفی و کمی( و از نظر رویکرد آینده‌پژوهانه، دارای ماهیت اکتشافی (Explorative (و توصیفی (Descriptive( است. در عین حال، در بخش نتیجه‌گیری و ارائه پیشنهادات و راهبردها، »تجویزی« است. بنابراین، می‌کوشد به مقتضیات پیش روی سالمندان دست یابد. یافته‌ها: نتایج نشان داد از میان دوازده الگوی ذهنی استخراج‌شده در این پژوهش، یادگیری فردی و سازمانی، آموزش مؤثر و بومی‌سازی، مدلهای موفق سالمندی منجمله در حوزه ورزش، بنیادی‌ترین عوامل در سامانه این پژوهش هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق بایسته است که دولت در ترغیب جوانان کنونی ایران به حوزه توانمندسازی فردی و یادگیرنده بودن اقدام نموده و بسترهای آموزش را در این زمینه فراهم سازد. از این منظر، شناسایی این عوامل می‌تواند به درک بیشتر سیاست‌گذاران کلان، جهت برنامه‌ریزی‌های لازم برای دوران سالمندی جمعیت کمک نماید.

کلمات کلیدی