رشد و توسعه در بخش کشاورزی همواره یکی از محورهای اساسی توسعه اقتصادی به شمار می آید، از این رو توسعه در این بخش می تواند محرکی برای پیشرفت دیگر بخش های اقتصادی باشد. بخش کشاورزی تداوم بسزایی در تداوم حیات انسانی، کشاورزی و تولیدات آن دارد.اتخاذ سیاست های مناسب برای دستیابی به کشاورزی و توسعه پایدار از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.یکی از مهم ترین مسائل برای تحقق اهداف رشد و توسعه هر کشور، ایجاد و طراحی بستر مناسب برای توسعه ملی، با تاکید بر توسعه روستایی و مشخص نمودن جایگاه بخش کشاورزی در بخش مذکور است. ایجاد بستر مناسب، نه به معنای تاکید بیش از حد بر بخش کشاورزی است و نه به معنای تخصیص منابع محدود به امور نامحدود بلکه به معنای ایجاد تعاملی پویا و توسعه ای میان بخش های مولد اقتصادی برای تضمین و تداوم رشد و توسعه اقتصاد کشور است. واکاوی در اسناد سیاستی برنامه های توسعه کشوردربخش کشاورزی و همچنین، مطالعات مرتبط با آن در کشور، حاکی ار آن است که بخش کشاورزی ایران از گذشته تا به امروز، با مسائل مختلفی روبرو بوده است که را جمله آن شکست سیاست های توسعه کشاورزی کلاسیک محور است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر راهبردهای سند برنامه ششم توسعه در بخش کشاورزی ایران با روش توصیفی و مبتنی بر اسنادی برای جلوگیری از شکست ها و پیشبرد اهداف توسعه کشور، تهیه و تدوین شده است.

کلمات کلیدی