به منظور بررسی اثر محلول پاشی پوترسین بر برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح پوترسین (0، 0.5 ، 1و 2 میلی مولار) و سه سطح تنش خشکی (75،50،25 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتیجه‏ی تجزیه واریانس نشان داد که اثرات متقابل پوترسین و تنش خشکی بر بیوماس خشک اندام هوایی، بیوماس کل گیاه، حجم ریشه، وزن خشک ریشه، طول ریشه، فنل، فعالیت آنتی اکسیدانی،کربوهیدرات محلول، پرولین، EC و RWC در سطح احتمال یک درصد معنادار شدند. تنش خشکی باعث کاهش بیوماس خشک اندام هوایی و بیوماس کل گیاه، وزن خشک ریشه، حجم ریشه و طول ریشه گردید و کاربرد پوترسین با غلظت یک میلی‌مولار باعث بهبود وضعیت این صفات گردید. با شدت گرفتن سطوح تنش از مقدار فنل، فعالیت آنتی اکسیدانی و محتوای نسبی برگ کاسته و به میزان نشت یونی و پرولین افزوده شد که استفاده از پوترسین در غلظت‌های 1 و 2 میلی‌مولار توانست به بهبود این صفات کمک کند. به طور کلی می‌توان اظهار داشت که با در نظر‌گرفتن آسیب‌های جدی تنش خشکی می‌توان ازمحلول‌پاشی غلظت های مختلف پوترسین و به ویژه غلظت یک میلی مولار در جهت بهبود وضعیت رشد گیاه جعفری مکزیکی بهره گرفت.

کلمات کلیدی