انعطاف پذیری به طور کلی خصوصیت ساختار هایی است که برای کاربری های مختلف مناسب بوده و اجازه ی تفسیر های متفاوت و مداخلات فردی را فراهم می آورد. توجه به مسئله انعطاف پذیری در دفاتر کار به منظور بهبود کیفیت، کارایی و بازدهی نهایی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت، افرادی چون بوئرمن به تدوین تکنیک های طراحی انعطاف پذیر پرداختند. با فرض اینکه افزایش تعامل کاربر و محیط در دستیابی به اهداف انعطاف پذیری موثر است، این پژوهش اقدام به بررسی و مقایسه میزان تعامل کاربر و محیط در دو دفتر معماری که یکی از دیگری منعطف تر است می کند. دفتر دوم باز طراحی دفتر اول توسط یک شرکت مهندسین مشاور بوده تا محیطی مناسب تر جهت پاسخ گویی به نیاز های خود در اختیار داشته باشد. دفتر منعطف تر با توجه به جدول بوئرمن انتخاب شده و با مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه شخصی به بررسی میزان تعامل کاربر با محیط پرداخته تا نقش انعطاف پذیری در افزایش کارایی ، تمرکز کارمندان ، بهبود تعاملات اجتماعی و روابط بین افراد مشخص شود. با توجه به بررسی های انجام شده کارایی دفتر منعطف بالاتر بوده است، اما دقت و تمرکز افراد تغییری نکرده است. در خصوص تعاملات اجتماعی بدین نتیجه رسیدیم که ایجاد فضاهای جمعی و منعطف به تنهایی تاثیر قابل توجهی بر بهبود روابط افراد ندارد .

کلمات کلیدی