هدف: کیفیت خواب پیامد های عصبی- رفتاری دارد که بر عملکرد دانشجویان اثر می گذارد. زمان بندی و عادات خوابیدن نا منظم و ناکافی بطور غیر قابل اجتنابی منجر به اختلالات خواب می شود. این مطالعه با هدف درک ارتباط کیفیت خواب با زمان بندی و عادات خوابیدن دانشجویان انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که ارتباط زمان بندی و عادات خوابیدن را با کیفیت خواب 80 نفر از افراد دانشجو به روش پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) بعلاوه مصاحبه مورد بررسی قرار داد . آمار گیر به مدت یک ماه زمان رفتن به بستر، تاخیر در به خواب رفتن، زمان بیدار شدن از خواب و مدت زمان خواب بعد از ظهر شرکت کنندگان را ثبت می کرد. سپس در آخر ماه، پرسشنامه کیفیت خواب در اختیار شرکت کنند گان قرار می گرفت که پس از توضیح کامل توسط آمار گیر، پرسشنامه را تکمیل می کردند. سپس کل افراد شرکت کننده توسط یک نفر مصاحبه می شدند. یافته ها: میانگین زمان رفتن به بستر در افرادی که کیفیت خواب مطلوب داشتند 23:12و میانگین زمان بیدار شدن از خواب 6:14 و مدت زمان کل خواب(TST) 8.05 ساعت بود. رابطه مثبت و معنی دار قابل توجهی بین کیفیت خواب با تاخیر در به خواب رفتن و زمان رفتن به بستر برقرار بود. همچنین رابطه منفی و معنی دار ی(0.33 - r= و0.005 P<) بین TST با کیفیت خواب وجود داشت. زمان برخاستن از خواب و مدت زمان خواب بعد از ظهر با کیفیت خواب همبستگی نشان نداد. نتیجه گیری: انتخاب زمان مناسب خوابیدن و پیروی از عادات مطلوب خوابیدن موجب ارتقاء کیفیت خواب می گردد.

کلمات کلیدی