سیاست گذاری مطلوب در عرصههای اجتماعی- فرهنگی نشاندهندۀ عقلانیت و تلاش جهت رهنمود جامعه و ساماندهی مناسبات اجتماعی در میان خود و با حاکمیت مستقر بوده، بهویژه مدیریت تنوعات قومی که یک پدیدۀ جهانشمول است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی مدیریت تنوع قومی در افغانستان معاصر است . پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که سیاستگذاری قومیت در افغانستان از بدو تأسیس آن تاکنون به چه صورتی بوده و همراه به کدام مشکلات و موانع شده است در پاسخ، این فرضیه مطرح میشود که سیاستهای اعلامی و عملی برخورد با قومیت در افغانستان معاصر در دورهها و دولتهای مختلف از ویژگیها و رویکردهای همسان و ناهمسان برخوردار بوده و در کنار کوتاهیهای دولتهای حاکم، گاهی با مقاومت سه الگوی عام تنظیم روابط « جامعة سنتی - مذهبی افغانستان مواجه شده اند. در آزمون این فرضیه، از مدل استفاده میشود. روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش تحلیلی- توصیفی میباشد. » گروههای هویتی یافتههای این پژوهش نشان میدهد که در افغانستان نیز که یکی از کشورهای دارای تنوع قومی است، در دورهها و دولت های مختلف مبتنی بر نوع نگاه به مقوله تنوع قومی و با عنایت به ویژگیهای این تنوع اقدام به سیاست گذاری، مهار و مدیریت آن شده است. البته باوجود این همه، افغانستان هنوز هم دستخوش تنوع و حتی تقابل قومی بوده و کماکان از ناامنی و بیثباتی آن رنو میبرد.

کلمات کلیدی