مشهور فقیهان امامیه معتقد به شرطیّت توبه پس از اقرار جهت اختیار امام در اجرای حدّ یا عفو از آن هستند. اما نظر آیت الله خویی مخالف دیدگاه مشهور است و ایشان قائل به عدم شرطیت توبه پس از اقرار در اختیار امام برای عفو یا اجرای حدّ است.دلایل مشهور در این زمینه اجماع و برخی از روایات است که بررسی روایات نشان می‌دهد علاوه بر ضعف سندی برخی از این روایات، برخی از آن‌ها اخص از مدعا بوده و حتی در این روایات بحثی از شرط بودن توبه نیامده است. اجماع هم با وجود نظر مخالف در مساله با تردید مواجه است. از طرف دیگر برای دیدگاه مخالف مشهور هم دلیل و مستندی غیر از اطلاق و عدم تقیید ادله جواز عفو ذکر نشده است. لذا در نهایت با بررسی ادله طرفین به نظر می‌رسد دیدگاه عدم شرطیت توبه با توجه به تعلیل به کار رفته روایت طلحه صحیح‌تر است و با ادله احتیاط در دماء و بنای حدود بر تخفیف نیز موافق‌تر است.

کلمات کلیدی