ایجاد فضاهای شهری برای رفاه کودکان مستلزم توجه به تنوع موضوعات برنامه ریزی و طراحی شهر است. ایجاد شهر کودک پسند یکی از موضوعاتی است که هدف از آن ایجاد مشارکت کودکان به منظور شکل دادن به محیط اطرافشان است. هر چند در طی سال های اخیر در زمینه شهرهای کودک پسند، تحقیقات متنوعی در سطح دنیا انجام شده است، اما به سبب عدم گسترش و اجرای شاخص های مورد انتظار، هنوز در کل دنیا شهرهای اندکی به حد مطلوب نزدیک شده اند. بر این اساس، در این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و استنباط و استدلال منطقی و از طریق مطالعات کتابخانه ای، به مروری بر مبانی نظری شهر کودک پسند و نیز تحقیقات صورت گرفته، با هدف توجه به اهمیت مشارکت کودکان در فرآیند برنامه ریزی و طراحی شهر، پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که اگرچه سازمان های مرتبط با موضوع کودک در سطوح جهانی و در سطح ایران، فعالیت هایی مرتبط با شهر کودک پسند داشته اند، اما در ایران، به طور جامع یک برنامه عملی مشخص، برای اجرا و تحقق عینی شهر کودک پسند، در سطح شهرها توسط سازمان های مؤثر، عملیاتی نشده است. به همین دلیل نیاز است، پژوهش های بیشتری در جهت تحقق شهر کودک پسند انجام پذیرد و هم چنین با استفاده از گفتگوی چهره به چهره با کودکان و کشف نیازهای واقعی آنان، فضاهایی در شهر اختصاص داد که ورای ماهیت خانه و مهدکودک عمل کند. ایجاد فرصت مشارکت به کودکان و تخصیص نقش اجتماعی به آن ها، موجب افزایش آگاهی های اجتماعی و توسعه مشارکت واقعی و خلاق در جامعه می شود. در این راستا، شهرداری ها باید هر چه بیشتر، مسیر اجرایی و عملیاتی شهر کودک پسند را با تأکید بر همکاری بین سازمانی و افزایش مشارکت شهروندان و به ویژه کودکان تحقق بخشند.

کلمات کلیدی