شوری یکی از تنشهای محیطی شایع است که سبب کاهش عملکرد گیاهان زراعی و سطح زیر کشت محصولات کشاورزی میشود. بدین منظور آزمایشی با هدف بررسی اثر پرایمینگ و تنش شوری بر شاخصهای رشدی گیاه ریحان، این آزمایش به صورت طرح فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل اول پرایمینگ در سه سطح (سالیسیلیک اسید ، نیترات پتاسیم و عدم پرایمینگ (شاهد )) و عامل دوم تنش شوری در 7 سطح کاربرد نمک پتاسیم کلرید (50، 100، 150 میلی مولار) و نمک کلسیم کلرید (50، 100، 150 میلی مولار) و شاهد (آب آبیاری)) بود. صفات اندازه گیری در آزمایش شامل: ارتفاع گیاه، طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، تعداد برگ، عملکرد تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب برگ، نشت الکترولیت و شاخص کلروفیل بود. نتایج حاصل از آنالیز واریانس نشان داد که اثر متقابل اکثر صفات اندازهگیری شده در آزمایش در سطوح احتمال 5 و 1 درصد معنیدار شد. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که پرایمنیگ بذور قبل از کاشت منجر به افزایش ارتفاع (16/66 cm) در تیمار نیترات پتاسیم و پتاسیم کلرید 50 میلی مولار، کاهش نشت الکترولیت (%22/95) در تیمار نیترات پتاسیم و عدم شوری، افزایش تعداد برگ (16/88)، شاخص کلروفیل (35/40)، وزن تر ریشه (g0/714) و عملکرد تر برگ (g 3/93) در تیمار اسید سالیسیلیک و عدم شوری، محتوای نسبی آب برگ (%88/50) در تیمار عدم پرایمینگ و کلسیم کلرید 50 میلیمولار نسبت به تیمار شاهد در گیاه شده است. پرایمینگ بذور قبل از کشت در شرایط تنش شوری منجر به بهبود شاخصهای رشدی گیاه ریحان شد.

کلمات کلیدی