وجود آنتی اکسیدانت‌ها، فنل و فلاونویید در تغذیه اهمیت بالایی دارد. گیاهان و به خصوص سبزیجات منبع طبیعی این ترکیبات می‌باشند. گیاهان مختلف با توجه به محل رشد آن‌ها دارای مقادیر متفاوتی از این ترکیبات می‌باشند که بایستی شناسایی و معرفی گردند. به همین دلیل آزمایشی برای مقایسه میزان ترکیبات آنتی اکسیدانتی در 5 جمعیت ریحان و تلقیح با تریکودرما به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال 1397 در گلخانه‌ انجام گردید. فاکتور اول جمعیت بذری ریحان در 5 سطح (استانبول، ایتالیا، هرات، بغداد و تهران) بود. فاکتور دوم شامل تیمار تلقیح و عدم تلقیح با قارچ تریکودرما در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد کاربرد قارچ تریکودرما در سطوح مختلف جمعیت‌های بذری اثر معنی داری بر صفات اندازه‌گیری شده داشت . بیشترین میزان کلروفیل a (15/45 میلی گرم بر گرم وزن تر) و کلروفیل کل (48/50 میلی گرم بر گرم وزن تر) در جمعیت تهران با کاربرد تریکودرما مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل b (87/5 میلی گرم بر گرم وزن تر) در جمعیت هرات با کاربرد تریکودرما مشاهده شد. بیشترین محتوای نسبی آب برگ (1/69 درصد) در جمعیت تهران با کاربرد تریکودرما بدست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانتی (09/67 درصد) در جمعیت تهران بدون کاربرد تریکودرما دیده شد. همچنین بیشترین میزان فنل (64/0 میلی گرم بر گرم وزن تر) و فلاونوئید (65/0 میلی گرم بر گرم وزن تر) در جمعیت هرات با کاربرد تریکودرما مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده از نظر فعالیت آنتی اکسیدانتی، رنگیزه‌های فتوسنتزی و میزان فنل و فلاونوئید جمعیت هرات نسبت به دیگر جمعیت‌ها دارای عملکرد بهتری بود که درصورت اینکه هدف کشت ریحان بدست آمدن این ترکیبات باشد، این جمعیت می‌تواند پتانسیل مورد نیاز را تا حدودی داشته باشد. هرچند در این زمینه تحقیقات مزرعه‌ای لازم می‌باشد

کلمات کلیدی