حجاب به عنوان هنجار اجتماعی، یکی از مهم‌ترین دستورات دینی در حوزه عمومی و جامعه است. این امر دینی در جمهوری اسلامی به عنوان قانون فرض شده است. در سال‌های اخیر نمونه‌هایی از کم‌حجابی در جامعه دیده شده است. این نوشتار، به‌دنبال آن است تا با استفاده از روش تحقیق رویش نظریه که روشی کیفی محسوب می‌شود، به دلایل کنش کم‌حجابی بپردازد. در این راستا، با ۲۹ خانمِ کم‌حجابِ مشهدی مصاحبه صورت گرفته است و پس از فرایند کدگذاری، دو دسته تیپ‌بندی مربوط به میزان رعایت حجاب شرعی و همچنین نگرش آنان به حجاب به دست آمده است؛ سپس دلایل زنان برای کم‌حجابی کشف شده است. به‌صورت کلی، زنان کم‌حجاب مشهدی در یک فرایند تشدید شونده از تأثیرات اجتماعی و کم‌اهمیت شدن حجاب در ذهن آنان، حجاب خود را به شکل ناقص رعایت می‌کردند. آنان عموماً حجاب را فاقد کارکردهای اجتماعی و فردی می‌دانستند. از طرف دیگر، تلقی‌شان از جامعه این بود که به سمت کم‌حجابی می‏رود، بنابراین در جهت همرنگ شدن با جامعه عمل می‏کنند.

کلمات کلیدی