در حکومت اسلامى، اکثریت از آنِ یکتاپرستان است; شهروندانى که پیرو یکى از ادیان توحیدى و الهى بوده و از مذاهب رسمى پیروى مى‏کنند. در این بین، اقلیتى وجود دارد که فرقه‏پرست بوده و از مذاهب و آیینهاى ساختگى و غیر رسمى پیروى مى‏نمایند. امّا اکثریت یکتاپرست، در کنار مسلمانان به‏طور کامل، از حقوق شهروندى برخوردارند; حقوقى از جمله: رفاه و امنیت، آزادى در فعالیتهاى مذهبى و اجتماعى و حق آزادى بیان. امام خمینى، بر اساس سه شاخص عدالت اجتماعى، کرامت انسانى و امنیت عمومى، به‏طور صریح و اساسى، از حقوق شهروندى یکتاپرستان دفاع کرده است. نسبت به حقوق شهروندى اقلیت فرقه‏پرستان، باید گفت: نمى‏توان بر اساس تفکر سنتى تقسیم جهان به دارالاسلام و دارالحرب، این اقلیت را از کشور بیرون راند; بلکه طبق آیات قرآن و نیز بیانات امام خمینى، اگر این گروه در شرایط فتنه‏انگیزى نباشند، از حقوق طبیعى و اساسى برخوردارند. قانون اساسى جمهورى اسلامى نیز جلوه و نمادى است از اندیشه امام خمینى در پاسداشت رعایت حقوق تمامى شهروندان جامعه.

کلمات کلیدی