این پژوهش با رویکرد نظری و روشی نو، به موضوع شبکه­ اجتماعی همسرگزینی و تأثیر آن بر رضایت از زندگی زناشویی در بین مردان متأهل شهر مشهد پرداخته است. تحقیق حاضر در سطح شبکه‏های خود- محور انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، مردان متأهل شهر مشهد و حجم نمونه این تحقیق 180 نفر است که با استفاده از روش نمونه‏گیری خوشه‏ای- طبقه‏ای، از سه منطقه بالا، متوسط و پایین شهر مشهد انتخاب شده‏اند. روش تحقیق، پیمایش و ابزار جمع‏آوری داده­ها، مصاحبه بوده است. داده‏های این تحقیق مشتمل بر داده‏های رابطه‏ای و غیر‏رابطه‏ای است؛ به این صورت که داده‏های مربوط به متغیرهای مستقل و میانجی این تحقیق از نوع رابطه‏ای و داده‏های مربوط به متغیرهای وابسته و کنترل این تحقیق از نوع داده‏های غیر رابطه‏ای یا انتسابی بوده است. یافته‏ها نشان می‏دهد که اندازه شبکه همسرگزینی و تنوع شبکه همسر گزینی از حیث پایگاه اجتماعی – اقتصادی تأثیر مثبت و معنی‏داری بر میزان حمایت اجتماعی شبکه از فرد دارد و حمایت اجتماعی شبکه، بر رضایت فرد از زندگی زناشویی تأثیر مثبت و معنی‏داری دارد. مردان متأهل به طور متوسط شامل 2 نفر می‏شوند و از نظر ترکیب شبکه بیش از 80 درصد اعضای شبکه همسرگزینی، با فرد نسبت خویشاوندی داشته‏اند. یافته‏ها نشان داد که اندازه­ شبکه همسرگزینی و تنوع شبکه همسرگزینی از حیث پایگاه اجتماعی- اقتصادی تأثیر مثبت و معنی‏داری بر میزان حمایت اجتماعی شبکه از فرد دارد و حمایت اجتماعی شبکه، بر رضایت فرد از زندگی زناشویی تأثیر مثبت و معنی‏ داری دارد.

کلمات کلیدی