گردشگری به‌ عنوان یک قابلیت کم هزینه و در مقابل پرسود جهت دست یابی به توسعه پایدار برای هر کشوری تلقی می گردد. اما استفاده اصولی و بهینه از پتانسیل ها و توان های محیطی جهت توسعه گردشگری، در گرو شناخت قابلیت ها و توان های منطقه است تا بتوان ضمن استفاده اصولی از این توان ها از هدر رفت منابع جلوگیری نمود. بنابراین هدف این پژوهش ارزیابی توان اکولوژیک بر توسعه گردشگری پایدار شهرستان نیشابور با استفاده از مدل های WLC و گامای فازی در محیط GIS است. تنوع پارامترهای مورد مطالعه، استفاده از روش های ارزیابی چند معیاره (WLC) و فازی جهت ارزیابی توان گردشگری منطقه مورد مطالعه و مقایسه نتایج دو مدل با واقعیات منطقه را می توان از ویژگی های نوآوری مقاله به شمار آورد. در این تحقیق به ‌منظور تهیه نقشه توان اکولوژیکی منطقه شش عامل توپوگرافی، اقلیم، منابع آب، پوشش زمین، عوامل اجتماعی- اقتصادی، منابع گردشگری و مخاطرات مورد بررسی قرار گرفت. نقشه توان اکولوژیکی بر اساس این شش عامل و با روش های WLC و عملگر گامای فازی با لانداهای 7/0، 8/0، و 9/0 در محیط GIS تهیه گردید. جهت مقایسه دو روش توان سنجی جهت دقت تعیین توان ها، از ضریب کاپا استفاده گردید. نتایج ارزیابی نقشه ها نشان می دهد که شهرستان نیشابور دارای توان بسیار خوبی جهت توسعه گردشگری پایدار می باشد. همچنین مقدار ضریب کاپا بدست آمده برای مدل WIC برابر با 59/0 و برای گامای فازی با لانداهای 7/0، 8/0 و 9/0 به ترتیب برابر 84/0، 71/0 و 68/0 می باشد. ازاین‌رو نتیجه حاصل نشانگر آن است که عملگرگامای فازی با لاندای 7/0 نسبت به سایر روش های مورد بررسی دارای مطلوبیت و تطابق بیشتری با واقعیت، برای توان سنجی منطقه جهت توسعه گردشگری پایدار می باشد.

کلمات کلیدی