در اواخر قرن هجدهم با ظهور رمانتی‌سیسم در اروپا، جنبشی فراگیر در ایران نیز به وجود آمد. در این میان آثار ادبی شاعران رمانتیک همچون هوگو، لامارتین و موسه تاثیر بسزایی بر روی اشعار شاعرانی از جمله فروغ فرخزاد، فریدون توللی و نادر نادرپور در ایران داشت. شاعران رمانتیک از مضامینی چون عشق، طبیعت، تنهایی، مرگ و ... در اشعارشان استفاده می‌کردند. آلفرد دو موسه یکی از آن شاعرانی بود که به هیجانات قلبی و عاطفی خود اهمیت داده و از این مضامین در اشعار خود بسیار استفاده کرده است. از آنجایی که نادرپور در رشته زبان و ادبیات فرانسه در کشور فرانسه تحصیل کرده، شاید بتوان گفت کمابیش با مکتب و آثار شاعران رمانتی‌سیسم در ارتباط بوده و از آنها بهره جسته است. در پژوهش حاضر، برآنیم تا بدانیم نادرپور از کدامیک از مولفه‌های رمانتی‌سیسم در سرودن اشعار خود بهره برده و الهام پذیرفته است؟ کدام شاعر رمانتیک اروپایی را منبع الهام خود می‌دانسته؟ در این مقاله اشعار نادرپور را با اشعار و به خصوص قطعات شبهای آلفرد دو موسه بر اساس مکتب فرانسوی ادبیات تطبیقی مقایسه می‌کنیم و الهام‌پذیری نادرپور را از مکتب رمانتی‌سیسم به روش تحلیل و آنالیز شعر و مقایسه تطبیقی مورد بررسی قرار می‌دهیم. نتیجه مقاله حاضر این است که هر دو شاعر در اشعار خود مولفه‌های مشترکی از مکتب رمانتی‌سیسم همچون تنهایی، عشق، طبیعت، مرگ و بیماری قرن را به کار برده‌اند که با توجه به پیدایش رمانتی‌سیسم ابتدا در اروپا و سپس در ایران، تاثیرپذیری نادرپور از اشعار موسه مشهود است.

کلمات کلیدی