به منظور بررسی اثر سه نوع پلیمر سوپرجاذب بر خصوصیات رشدی و میزان جذب برخی عناصر ریحان رقم کشکنی لولو تحت تنش شوری ناشی از کلرید سدیم، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم) و چهار سطح سوپرجاذب (بدون کاربرد، آکوازورب، تراکوتم، استاکوزورب) در سه تکرار انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل خصوصیات رشدی (ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، طول میانگره، قطر ساقه، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک برگ، ساقه و سنبله و ارتفاع سنبله) و میزان جذب عناصر (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، نسبت پتاسیم به سدیم، کلسیم و منیزیم) بودند. نتایج مقایسه میانگین داده ها در هر دو چین برداشت نشان داد که با افزایش شوری خصوصیات رشدی گیاه کاهش یافت و کاربرد سوپرجاذب‏ها به خصوص در چین دوم برداشت سبب بهبود این صفات شدند. در چین اول برداشت و در شوری 120 میلی‏مولار میزان پتاسیم، فسفر و نیتروژن با کاربرد سوپرجاذب تراکوتم و نسبت پتاسیم به سدیم با کاربرد سوپرجاذب آکوازورب به ترتیب 43/28، 96/68، 55/71 و 47/68 درصد نسبت به شاهد افزایش یافتند. همچنین نتایج نشان داد که در بالاترین سطح شوری کاربرد هر سه نوع پلیمرسوپرجاذب توانست سبب کاهش معنی‏دار سدیم نسبت به شاهد شود. نتایج چین دوم برداشت نشان داد که با کاربرد سوپرجاذب تراکوتم در بالاترین سطح شوری (غلظت 80 میلی‏مولار) میزان پتاسیم و فسفر 66/34 و 44/44 درصد افزایش و میزان سدیم 95/19 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. نتایج این آزمایش نشان داد که سوپرجاذب‏ها با ذخیره آب و کاهش غلظت نمک‏ها در اطراف ریشه موجب کاهش اثرات منفی ناشی از تنش کلرید سدیم می شوند و از بین سوپرجاذب‏های مورد استفاده در این تحقیق، سوپرجاذب تراکوتم موثرتر واقع شد.

کلمات کلیدی