با توجه به اهمیت تضمین حق بر محیطزیست سالم بهعنوان یکی از حقهای زیرمجموعه حقوق همبستگی، گاهی شاهد نقض این حق بشری از سوی خود دولتها در جوامع نئولیبرالیستی هستیم. ارتکاب رفتارهای آسیبرسان زیستمحیطی از سوی دولتها و شهروندان دربرخی از جوامع بهخصوص جوامع نئولیبرالیستی فزونی یافته است. دولتها در این دسته از ج وامع در جهت تضمین منافع سرمایهداری، اقدام به عادیسازی رفتارهای آسیبرسان مینمایند و یکی از نتایج این فرآیند، نقض حق بر محیطزیست سالم است. یکی از حوزههایی که تاثیر رسانه در فرهنگسازی رفتارهای آسیبرسان زیستمحیطی را مورد توجه و مطالعات خود قرار داده، جرمشناسی فرهنگی سبز بهعنوان شاخهای از جرمشناسیهای انتقادی است که با ادغام جرمشناسی فرهنگی و جرمشناسی سبز، گام مهمی در جهت مطالعات سبز برداشته است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی به این نتایج دست یافته کهرسانههای در اختیار نظام سرمایهداری نوین از طریق تجویز فرهنگ مصرفگرایی و فرهنگ پیروی از مد، نقش مهمی را در ترویج این دسته از رفتارهای آسیبرسان از طریق اخلاقزدایی زیستمحیطی ایفا مینمایند، بنابراین از یکسو باید فرهنگسازی سبز و آموزشهای زیستمحیطی نسبت به شهروندان را نهادینه نمود که منجر به افزایش درک زیستمحیطی آنان و تضمین حق بر محیطزیست سالم میگردد و از سوی دیگر با رفتارهای ناقض حق بر محیطزیست سالم از سوی دولت نیز باید برخورد شود که باعث تضمین حق بر دادخواهی عادلانه زیستمحیطی میگردد.

کلمات کلیدی