مقدمه: با بروز پاندمی کوید-19 توجه بیشتری به استفاده از فناوری سلامت معطوف شده است، ولی عدم توجه به عوامل موثر بر پذیرش و تطابق فناوری های سلامت باعث کاهش استقرار موفق آن خواهد شد. این تحقیق ضمن شناسایی عوامل موثر به معرفی الگوی متناسب و تعدیل الگو ی یکپارچه پذیرش و استفاده از ‏فناوری 2 می پردازد. مواد و روش کار: این مطالعه با رویکرد ترکیبی(کیفی-کمی) انجام شد. پس از انجام مصاحبه های نیمه ساختاری از 24 کارشناس خبره و برگزاری دو گروه بحث متمرکز در بین 12 نفر که شامل پزشکان، متخصصان، کارشناسان بهداشت و مدیران عامل، الگوی تحقیق طراحی شد. عوامل استخراجی برای آزمون فرضیه‌های تحقیق و آزمون الگوی بدست آمده به صورت کمی در بین 417 پزشک به صورت آنلاین با روش مدل یابی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزیی (SEM) انجام گردید. یافته ها: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که اعتماد و محرمانگی، زمان انتظار، اختیار، ارتباط پزشک(پرسنل سلامت) و بیمار از عوامل جدید شناسایی شده بود که بر پذیرش فناوری سلامت تاثیر می گذارند. پنج عامل دیگر بدست آمده شامل انتظار عملکرد، انتظار تلاش یا راحتی استفاده، تسهیلات، ارزش قیمت و عادت نیز منطبق بر الگو UTAUT2 بودند. آماره T به دست آمده بالاتر از 1/96و همه فرضیات با نرخ تاثیر 0/84 معنی دار بودند. نتیجه گیری: توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه، الگوی ماحصل ابزار مناسبی برای سنجش پذیرش فناوری سلامت است.

کلمات کلیدی