زمینه و هدف: یکی از ناهنجاری‌های اسکلتی شایع در کودکان با کم‌توانی‌ هوشی کوژپشتی (کایفوز) است. کوژپشتی باعث کاهش دامنۀ ‌حرکتی مفصل شانه می‌شود. از این‌رو، هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ تأثیر هشت هفته بازی‌ اصلاحی در آب و خشکی بر میزان انحنای کوژپشتی و دامنۀ دورکرد (آبداکشن) مفصل شانۀ کودکان پسر کم‌توان ‌هوشی بود. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی و از نوع کاربردی بود. از میان جامعۀ آماری، 30 کودک با کم‌توانی هوشی با میانگین سنی 4/1 ± 7/10، قد 6/7 ± 7/141، وزن 8/4 ± 5/35 و BMI (شاخص تودۀ بدن) 7/0 ± 6/17 به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه (تمرین در آب و تمرین در خشکی) تقسیم شدند. برای اندازه‌گیری قد، وزن، زاویۀ کوژپشتی و دامنۀ دورکرد شانه به ترتیب از قدسنج سکا، ترازوی سکا، خط‌کش منعطف و گونیامتر استفاده شــد. آزمودنی‌ها به‌مدت هشت هفته و در هر هفته، سه روز به تمرین پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 16 و از آزمون لون برای همگنی داده‌ها، برای تعیین هنجار بودن توزیع داده‌ها از آزمون کلموگروف-‌اسمیرنف و برای تغییرات درون‌گروهی و بین‌گروهی به ترتیب از تی همبسته و مستقل استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بازی‌ اصلاحی در آب و خشکی به‌طور معناداری باعث بهبود کوژپشتی و افزایش دامنۀ دورکرد شانه می‌شود (001/0 =P) نتیجه‌گیری: بازی‌‌های اصلاحی به‌دلیل شادی‌بخش بودن می‌توان برای بهبود برخی از ناهنجاری‌های اسکلتی از جمله کوژپشتی و افزایش دامنۀ حرکتی مفاصل کودکان با کم‌توانی ‌هوشی استفاده کرد.

کلمات کلیدی