ازدواج یکی از مهم ترین رویدادهایی است که در زندگی رخ می دهد، بعضی ازدواج ها موجب رشد و شکوفایی زوجین است درحالی که بسیاری از زن و شوهرها نیز می‌توانند مشکلاتی را برابر هم اتخاذ کنند و زندگی را تحت تأثیر قرار دهند. از این رو هدف این پژوهش بررسی نقش سبک های حل تعارض در پیش بینی کیفیت زندگی زنان متأهل با میانجی گری خودکنترلی می‌باشد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل زنان متأهل شهر مشهد بود که تعداد 200 نفر به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه‌های سبک‌های حل تعارض رحیم (ROCI-II)، پرسشنامه‌ی کیفیت زندگی (WHOQOL-26) و پرسشنامه‌ی خودکنترلی تانجی (TSCS) بودند. داده‌ها نیز با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سبک‌های حل تعارض و خودکنترلی با کیفیت زندگی همبستگی معناداری وجود دارد و آن‌ها می‌توانند کیفیت زندگی و خرده‌مقیاس‌های آن را پیش‌بینی کند (001/0 p

کلمات کلیدی