تصاویر و عکس‌ها نقش مهمی در ادراک ما از رویدادهای داخلی و بین‌المللی دارند. تصاویر بعد مبهم، رتوریک و زیبایی‌شناسانه پدیده‌های سیاسی و اجتماعی هستند و می‌توانند به آنها ساختی زیبا یا نفرت‌انگیز بدهند. ابداعات بصری- دیداری به شکل متفاوتی نسبت به کلمات عمل می‌کنند. آنها ماهیت غیرکلامی دارند. معنای تصاویر همیشه وابسته به پیش‌فرض و تفسیر است. هدف اصلی مقاله پیش رو تحلیل چگونگی واکاوی ماهیت سیاسی تصاویر بر مبنای یک چشم‌انداز روشی میان‌رشته‌ای است. ابعاد سیاسی تصاویر در پس‌زمینه‌ هنری و زیبایی‌شناسانه آن پنهان شده‌اند. این مقاله بر مبنای روش واکاوی کیفی، ضمن بازشناسی ماهیت سیاسی تصاویر، این فرضیه را به آزمون می‌گذارد که تصاویر در کنار رتوریک کردن و دادن جنبه‌های زیبایی‌شناختی به مسائل سیاست داخلی و بین‌المللی می‌تواند ریشه‌ها، جهت، ابعاد، کیفیت و ادراک مسائل سیاست و سیاستگذاری را تغییر دهد. بر همین مبنا تأکید اساسی مقاله بر اهمیت و مفهوم‌شناسی ابعاد ناشناخته تصویر و ابداعات بصری به مثابه یک متن چندوجهی تفسیرپذیر است. پژوهش با تشریح سه مرحله روش‌شناختی الف- تکنولوژیک، ب- ترکیبی – تفسیری و ج- بار شدن ادراکات و فرآیندهای اجتماعی–سیاسی ـ در تجزیه و تحلیل سیاسی تصاویر، ابعاد رتوریک و زیبایی‌شناسانه آنها را واکاوی می‌کند.

کلمات کلیدی