تمایز بافت آدیپوز به چربی قهوه­ای (FB) عملکرد محافظتی در مقابل شرایط متابولیک ناشی از دیابت ملیتوس نوع دو (T2DM) دارد که تحت تاثیر تنظیم کننده­های مایوکاینی است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی 21 (FGF21)، آیرزین و مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع دو بود. روش پژوهش: در این پژوهش کارآزمایی بالینی 26 زن مبتلا به T2DM با میانگین سنی 37/2±9/41 سال در دو گروه تمرین ترکیبی (13 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) قرار گرفتند، سپس گروه تمرین سه جلسه در هفته به مدت 12 هفته به انجام تمرینات پرداختند. پروتکل تمرین مقاومتی شامل شش حرکت اصلی دربرگیرنده عضلات فوقانی و تحتانی بدن بود که با دستگاه­های استاندارد بدنسازی انجام شد. تمرینات هوازی شامل 1×10 دقیقه فعالیت با استراحت­های فعال یک دقیقه­ای در بین دورها به وسیله تردمیل بود؛ نمونه­های خونی در پیش­آزمون و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در پس­آزمون اندازه­گیری شد. یافته­ها به وسیله آزمون آنالیز واریانس در اندازه­های تکراری با نرم افزار SPSS در سطح معنی‌داری (05/0P<) تجزیه تحلیل شدند. نتایج: سطوح سرمی FGF21 گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل به لحاظ آماری پس از مداخله تغییرات معنی­داری نداشت (05/0P>)، در حالی­که مقادیر آیرزین و توده خالص بدن گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل افزایش و مقاومت به انسولین و درصد چربی کاهش یافت (05/0P≤). نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد انجام 12 هفته تمرین ترکیبی از طریق افزایش آیرزین که مهمترین محرک FB در نظر گرفته می­شود سبب بهبود ترکیبات بدنی و مقاومت به انسولین در بیماران T2DM می­شود.

کلمات کلیدی