چکیده هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین و طبقه‌بندی عوامل موثر بر آموزش مجازی واحد تربیت‌بدنی عمومی دانشگاه فردوسی مشهد در دوران شیوع ویروس کرونا بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی و به لحاظ اجرا پیمایشی می‌باشد که به صورت آمیخته (کیفی و کمی) انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش مطالعات کتابخانه‌ای، مصاحبه‌ و پرسشنامه بود. در بخش کیفی پژوهش، افراد نمونه به صورت هدفمند و در بخش کمی پژوهش از بین اساتید تربیت‌بدنی و ورزش یک و دانشجویان غیرتربیت‌بدنی که از برنامه مجازی تربیت بدنی استفاده کرده‌اند، طبق جدول مورگان تعداد 323 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. بر اساس نتایج پژوهش، چهار مولفه‌ فناوری اطلاعات، نیروی انسانی، عوامل انگیزشی و عوامل محتوایی به عنوان عوامل موثر بر برگزاری کلاس‌های مجازی تربیت بدنی شناسایی شدند؛ در این میان مولفه محتوایی در وضعیت مطلوبی قرار نگرفت که طراحان این برنامه باید توجه بیشتری به عوامل محتوایی دخیل در برنامه داشته باشند. با توجه به نتایج پژوهش، در جهت بهره‌برداری از نظام آموزش مجازی در دانشگاه‌های سراسر کشور برای برگزاری واحدهای عملی تربیت بدنی دانشجویان غیر تربیت بدنی باید با ایجاد فرصت‌هایی برای آموزش و انجام مطالعاتی در دانشگاه‌ها برای توسعه فناوری اطلاعات، فرهنگ‌سازی و ایجاد نگرش مثبت نسبت به آموزش مجازی، توسعه و استفاده از نیروی انسانی دارای صلاحیت کافی برای نظام آموزشی مجازی، تحول در نظام برنامه‌ریزی ‌درسی و سرفصل‌های واحد تربیت بدنی به عنوان پیش‌نیاز تحول نظام‌های دانشگاه در بهره‌گیری از برنامه‌های آموزش مجازی در اولویت قرارگیرد.

کلمات کلیدی