زمینه مطالعه: موش آزمایشگاهی پرکاربرد‌ترین حیوان برای تحقیقات آزمایشگاهی می‌باشد. وجود عفونت‌های انگلی در حیوانات آزمایشگاهی نه تنها بر روی نتایج تحقیقات اثر می‌گذارد، بلکه سلامت محققین را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت آلودگی موش‌های سوری به انگل‌های روده‌ای شایع، در سه مرکز مهم تولید و پرورش حیوانات آزمایشگاهی در تهران انجام شده است. روش‌ کار: در این مطالعه 75 موش سوری ( 25 از هر مرکز ) به صورت تصادفی تهیه و مورد بررسی قرار گرفت. موش‌ها به روش بدون درد کشته و کالبدگشایی شدند. به منظور بررسی تک‌یاخته‌های گوارشی، از قسمت‌های مختلف روده و مدفوع گسترش مرطوب تهیه و در صورت لزوم از رنگ‌آمیزی‌های گیمسا و ذیل نلسون استفاده شد. جهت بررسی کرم‌های روده‌ای، محتویات لوله گوارشی بررسی گردید و کرم‌ها از محتویات جدا شد، در صورت لزوم رنگ آمیزی انجام و سپس تشخیص صورت گرفت. نتایج: در بین انگل‌های یافت شده، آسپیکولاریس تتراپترا بیشترین شیوع (3/93 درصد)، و بعد از آن به ترتیب سیفاسیا اوبولاتا (6/62 درصد)، هایمنولپیس نانا (3/61 درصد)، تری‌تریکوموناس موریس (6/22 درصد)، ژیاردیا موریس (3/21 درصد)، اسپیرونوکلئوس موریس (6/18 درصد)، هایمنولپیس دیمینوتا (3/17 درصد) و کریپتوسپوریدیوم (6/6 درصد) شیوع کمتری داشتند. نتیجه‌گیری نهایی: از تعداد 75 سر موش سوری بالغ مورد بررسی، همه‌ی آن‌ها حداقل به یک نوع انگل آلوده بودند. این امر علاوه بر تاثیر روی نتایج تحقیقات می‌تواند سلامت محققین و افراد مرتبط را به خطر اندازد.

کلمات کلیدی