به‌منظور پی‌جویی مقاومت علف خونی سنبله کوتاه (Phalaris brachystachys) به علف­کش­های بازدارنده استیل کو آنزیم A کربوکسیلاز در مزارع گندم استان گلستان، 43 توده مشکوک به مقاومت از مناطق مختلف و یک توده حساس از منطقه‌ای بدون سابقه مدیریت شیمیایی در سال 1397 جمع‌آوری شدند. این آزمایش در سه مرحله شامل تعیین غلظت تفکیک­کننده برای توده حساس، غربال توده­های مشکوک به مقاومت P. brachystachysبا غلظت تفکیک­کننده و آزمایش غلظت-پاسخ در سال 1397 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد. بر اساس آزمایش زیست‌سنجی بذر انجام‌شده، غلظت­تفکیک‌کننده برای کلودینافوپ پروپارژیل، دیکلوفوپ متیل، هالوکسی فوپ-آر-متیل، سیکلوکسیدیم و پینوکسادن، به‌ترتیب 02/0، 36/1، 03/0، 06/0 و 08/0 میلی‌گرم ماده مؤثر در لیتر برآورد شد. در آزمایش غربال توسط غلظت تفکیک­کننده، به‌ترتیب 36 (84 درصد)، 36 (84 درصد)، 19 (44 درصد)، 23 (53 درصد) و 21 (48 درصد) بیوتیپ به‌عنوان بیوتیپ‌های مقاوم به علف‌کش‌های کلودینافوپ پروپارژیل، دیکلوفوپ متیل، هالوکسی فوپ-آر-متیل، سیکلوکسیدیم و پینوکسادن تعیین شدند. به‌طورکلی نتایج نشان داد که بیوتیپ‌های موردبررسی، از نظر مقاومت به گروه‌های مختلف علف‌کش‌های بازدارنده ACCase، الگوهای متنوعی داشتند. همچنین نتایج آزمون غلظت-پاسخ نشان داد که از میان 43 توده مشکوک به مقاومت، 19 بیوتیپ دارای مقاومت عرضی به هر پنج علف‌کش موردمطالعه بودند.

کلمات کلیدی