ملاصدرا با الگو گرفتن از معصومین(ع) تحصیل علم را به دو طریق می داند: 1-راه کشف و کسب. 2-راه انکشاف و الهام. راه کشف، روش بحث و تعلیم وتعلم و توجه به استدلال های برهانی ومنطقی است که راهی عمومی است و هر کس به اندازه-ی تلاش خود از این علم بهرمند می شود.اما راه انکشاف و الهام راهی استکه خداوند، نور علم را به قلب انسان اشراق می کند، علم انبیا و اولیا از این راه است.در این راه علوم با تزکیه و تجرید نفس حاصل می شود که تفاوت این دو علم، فرق بین وصف و ذوق است، که در طریق اکتسابی شخص وصف حلاوت رامی شنود و آن را فرا می گیرد، اما در طریق انکشاف و الهام، شیرینی را می چشد. ملاصدرا برای طریق تحصیل دانش از راه انکشاف که از طریق تهذیب و تصفیه ی نفس حاصل می شود، اهمیتی ویژه قائل است وآن را، راه غیبی و الهام باطنی می خواند و مرحله ی کمال الهام را مرحله ی وحی انبیا واولیا می دانست. هدف از این پژوهش بررسی نسبت علم و معرفت با فضایل و رذایل اخلاقی از نظر ملاصدرا می باشد. بنابرایندراینپژوهش،رابطهعلموعمل، مساوقتعلمومعرفتبافضایلاخلاقیوفضیلتبودنعلمورذیلتبودنجهلو... ازنظرملاصدراموردبررسیقرارمیگیرد.

کلمات کلیدی