در امر نگهداری فضاهای سبز در ایران، تاکنون دو روش عمده نظارتی شامل روش ریز آیتمی و روش حجمی به کار گرفته شده است. این پژوهش برای اولین بار در ایران، به بررسی نظرات پیمانکاران و ناظران در خصوص دو روش نگه‎داری حجمی و ریز‎آیتمی فضای سبز در شهر مشهد می‎پردازد. ابتدا نظرات 100 کارشناس فعال در مدیریت فضای سبز مشهد (50 ناظر و50 پیمانکار) در سال 1394 در قالب طراحی یک پرسشنامه‎ دریافت شد و پرسشنامه پیش از توزیع، از دیدگاه محتوایی مورد سنجش اعتبار یا روایی (Validity) و پایایی (Reliability) قرار گرفت. داده‌ها، در نهایت توسط نرم افزار SPSS و با آزمون کای اسکوئر مورد آنالیز و بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش از دید ناظران و پیانکاران بیانگر ارجح بودن روش ریزآیتمی بر روش حجمی در نگهداری بهینه فضای سبز شهر مشهد بود. به نظر ایشان روش ریز آیتمی بهتر از روش حجمی می‎تواند زوایای پنهان در نگه‎داری فضای سبز را آشکار سازد. این روش نیاز به نیروی انسانی برای پیمانکار را کاهش می‎دهد و مشکلات فضای سبز را سریع‎تر تشخیص می‎دهد. همچنین، پروژه‎های نگه‎داری شده به این روش، بهره اقتصادی بهتری را برای پیمانکار و دستگاه نظارت، و نیز مدیریت بهینه منابع و کیفیت بالاتر نگه‎داری فضای سبز را به همراه دارد. ناظران و پیمانکاران در این بررسی نظرات مشابه متعددی در خصوص ابعاد هشتگانه نگه‎داری فضای سبز داشتند و تنها در رابطه با شاخص افزایش توافق پیمانکار و کارفرما و بهره اقتصادی بهتر بین دو سمت شغلی اختلاف نظر وجود داشت.

کلمات کلیدی